Karakteristiek van het werk

Beelden zeggingskracht geven. Soms ingetogen, soms uitbundig. Maar altijd zo dat het de kijker raakt. Want een beeld bestaat pas als het emoties in zich draagt waar ieder deelgenoot van kan worden. Of het nou gaat om passie of pijn, vreugd of verdriet, wilskracht of weemoed – het beeld moet spreken.

Dit is, in een paar woorden, de opdracht waar Peter Adams zich voor gesteld ziet. Elke dag weer wanneer hij zijn atelier betreedt – geen dag slaat hij over – ligt er deze uitdaging voor de Bladelse kunstenaar. Een artistieke zoektocht die nooit ten einde komt. Maar die gelukkig tussentijdse etappes kent die met voldoening kunnen worden afgesloten – als een beeld met
zeggingskracht tot stand is gekomen.

Bovendien is het een tocht die nooit verveelt. Dat kan ook niet bij iemand die met zo veel plezier en geestdrift met beeldende kunst bezig is. Dit alles neemt niet weg dat het een vermoeiende tocht kan zijn die het uiterste van je vergt. Als een hand na vijf bijstellingen nog steeds niet de positie inneemt die je voor ogen stond. Als de kromming van een rug niet de gewenste vloeiende lijn verkrijgt. Als het licht niet goed gevangen wordt. Als ….

Op zo’n moment wil het creatieve proces wel eens vastlopen. Dan moet het hoofd worden leeggemaakt om de juiste ‘zienswijze’ terug te vinden. Peter Adams weet hoe hij dat moet aanpakken. Hij grijpt naar die andere muze die een vooraanstaande plaats in zijn leven inneemt – de muziek. In z’n atelier ligt een accordeon, in z’n magazijn staat een drumstel. Even een muzikale break en het werken aan driedimensionale kunst kan verder.

Het artistieke proces leunt bij Peter Adams op vaste uitgangspunten. Vakmanschap – ambachtelijkheid zo je wilt – is daarvan de basis, te beginnen bij de schets. Wie geen goede schetsen kan maken, hoeft aan ruimtelijk werk niet te beginnen. Ook belangrijk: je positie durven te bepalen. Tegen de stroom in houdt Peter Adams vast aan de figuratie. Omdat hij vindt dat deze artistieke stroming (‘Realistisch werken wordt op de opleidingen niet meer gegeven.’) niet verloren mag gaan, maar veel meer nog omdat hij weet dat hier zijn kwaliteiten liggen. Juist in de figuratie slaagt hij erin om – nog zo’n vast uitgangspunt – beweging aan te brengen. Wie de beelden bekijkt, ziet altijd vloeiende lijnen – van onder naar boven, draaiend, diagonaal, steeds weer richtingen die elkaar vernemen. Daardoor komen de beelden, hoe verstild ook, in beweging. Krijgen leven. Krijgen zeggingskracht.

De kunstenaar

Tientallen jaren was Peter Adams (Bladel, 1959) bakker. Een ideaal beroep om vakmanschap en creativiteit te combineren. Brood en banket moeten goed van kwaliteit zijn – dat proef je. Maar ook moeten ze met passie en creativiteit gemaakt zijn – dat zie je.

Na verloop van tijd reikten zijn ambities verder. Veel voldoening vond hij in de muziek. Als drummer en als accordeonist bereikte hij een hoog muzikaal niveau.

Maar de echte flow kwam toen hij zich (in eerste instantie naast het bakkersvak) ging toeleggen op de beeldende kunst. Aan de Academie voor Schone Kunsten in Arendonk (B) volgde hij gedurende zes jaar een tekenopleiding. Daarna specialiseerde hij zich aan diezelfde opleiding drie jaar lang in portret- en modeltekenen.

Na het voltooien van de tekenopleiding begon Peter Adams aan de studie beeldhouwen, eveneens aan de academie in Arendonk. Eerst vijf jaar klassiek boetseren en daarna een driejarige specialisatie figuratief boetseren. Hij studeerde cum laude af.

Naast genoemde opleidingen heeft Peter Adams diverse masterclasses gevolgd, onder anderen bij Eddy Roos in Uithuizen en Amsterdam.

Momenteel werkt hij in eigen atelier. Hij boetseert naar model en portret en gebruikt hiervoor doorgaans klei en was. Zijn werk wordt voornamelijk afgegoten in gips en brons.